- беилм
- [بي علم]он ки илму дониш надорад, нохонда, таҳсили илм накарда, бесавод
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
беилмӣ — [بي علمي] беилм будан, бедонишӣ, бесаводӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бедониш — [بي دانش] беилм, бесавод, нодон, ҷоҳил … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҷаҳл — [جهل] а 1. нодонӣ, ҷаҳолат, беилмӣ; ҷаҳли мураккаб нодонии худро надониста худро доно шуморидан, нодонии аз ҳад зиёд; аз сари ҷаҳл ба сабаби нодонӣ 2. гуфт. хашм, қаҳр, ғазаб; ҷаҳли касеро овардан касеро ба ғазаб овардан, хашмгин кардан; аз аспи… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ